Misschien herken je dit wel, je wordt overspoeld door je brein met goed bedoelde waarschuwingen, in de vorm van piekeren en zorgen maken. Vaak op momenten dat je dit helemaal niet kunt gebruiken. Als je wilt slapen bijvoorbeeld, in mijn geval vaak zo rond 5 uur in de ochtend.
Piekeren of malen gaat eigenlijk nooit over wat er op dit moment is. Wel over wat er is gebeurd in het verleden.
(heb ik het wel goed gedaan? Had ik maar....Oh wat heb ik nou weer gezegd, wat zullen ze wel niet denken? enz...)
Of over wat er mogelijk misschien wel gaat gebeuren in de toekomst.
(ik zie er zo tegenop, veel te spannend, ik kan het beter niet doen, ik denk niet dat ik dat kan, ik kan het echt niet aan als, en mijn favoriet de "wat nou als....")
En hoe harder je probeert om deze gedachtenstroom te stoppen hoe erger het wel lijkt te worden. Want deze gedachten willen wel serieus worden genomen! Die laten zich niet zomaar wegduwen. Ze vinden zichzelf van levensbelang (lees ook mijn blog over veranderen)
Oké, dus wegsturen werkt niet. Er positieve gedachten overheen storten kan best even helpen, maar vaak weten ze zich er toch weer doorheen te wurmen.
Hoe ga je er dan mee om? Wat kan je wel helpen?
Stap 1: Word je er bewust van dat je aan het piekeren bent. Herken de steeds weer terugkerende gedachten.
Dat lijkt heel simpel maar hoe vaak kom je er niet na vele uren pas achter dat wat er allemaal door je heen gaat, en waar je steeds weer in mee gaat, niet echt behulpzaam is?
Stap 2: Weet dat je er zelf geen enkele invloed op hebt welke gedachten er in je hoofd oppoppen. Je hebt hier gewoon geen controle over. Dat is een bevrijdend idee toch?
Probeer maar eens niet aan een blauwe muis te denken.
Stap 3: Bedank je gedachten voor de goed bedoelde waarschuwingen.
Top, fijn dat je mij probeert te beschermen, ik hoor wat je zegt, dankjewel dat je zo goed voor mij wilt zorgen.
-> Je bent niet je gedachten, je hebt gedachten <-
Stap 4: Verplaats je aandacht naar het nu.
En dat is misschien wel gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Gebruik hiervoor je zintuigen. Kijk wat voor jou het beste werkt, bijvoorbeeld:
Voel je ademhaling, waar voel je deze? Of masseer je voeten.
Kijk om je heen, wat zie je allemaal? Welke kleuren?
Luister naar wat je allemaal hoort. Verkeer, vogels, geluiden dichterbij enz.
Ruik heel bewust, je koffie, de schone was wat dan ook.
En steeds als je gedachten weer gaan ratelen en je afleiden, ga weer terug naar het nu, naar wat je nu aan het doen bent. Wat je nu voelt, ziet hoort en ruikt. Verplaats je aandacht van het piekeren naar het nu.
Dit vergt best enige oefening en volharding. Maar voor de meest voorkomende zorgelijke en piekergedachten werkt dit echt heel erg fijn.
Soms zijn de gedachten zo overheersend en aanwezig dat er een andere aanpak nodig is.
Dan kan het heel zinvol zijn om de gedachten even van alle kanten te onderzoeken.
Dan gebruik ik vaak de methode van Byron Katie.
Stel jezelf de volgende vragen:
1. Is het waar?
2. Kun je absoluut 100% zeker weten dat het waar is?
3. Hoe reageer je als je deze gedachte gelooft?
4. Wie zou je zijn zonder deze gedachte?
5. Is het omgekeerde van deze gedachte ook waar?
We gaan er onbewust vaak zo in mee omdat we onze gedachten voor waar aan zien. Dus naast dat je je gedachten niet bent, maar dat je ze hebt, is het vaak ook nog eens bullshit wat ze verkondigen. Het is vaak helemaal niet waar! Echt niet, probeer maar eens een paar van je gedachten uit te dagen met de bovenstaande vragen.
En waar ik zelf ook echt heel veel baat bij heb is de cirkel van invloed.
Heb ik invloed op waar ik mij zo druk over maak?
En als ik er geen invloed op heb, (wat opvallend vaak zo is) waar heb ik dan wel invloed op?
Wat kan ik zelf nu op dit moment wel doen?
En dat dan vervolgens ook omzetten in actie.
Al deze dingen brengen mij steeds weer terug bij de kern en helpen mij enorm om weer een gevoel van grip te krijgen en meer rust in mijn hoofd te ervaren. Op het moment dat ik er middenin zit lijkt het ook vaak dat ik vergeten ben wat mij op zo'n moment helpt. Dan zit mijn hoofd zo vol dat ik niet meer helder kan denken en er dus ook echt niet meer op kom. Dus ik hang dit blog zelf ook aan de muur, hoef ik er niet meer naar te zoeken op het moment dat ik het nodig heb :-)
En als laatste, heb compassie met jezelf, wees aardig voor jezelf. Geef jezelf niet ook nog eens op je kop als je lijdt onder piekeren. Het is volkomen normaal en menselijk! En jij bent een prachtig mens, ook met je gepieker en getob.
Reactie plaatsen
Reacties