Mijn verhaal

Uiteraard is ook mijn leven niet pijnloos verlopen.

Regelmatig krijg ik de opmerking dat het bij mij allemaal zo gemakkelijk lijkt te gaan. Dat ik geen last lijk te hebben van angsten en onzekerheden. Dat ik moeiteloos goed voor mijzelf zorg.

Zo kan het er aan de buitenkant misschien dan zo uitzien, ook bij mij is dat een beste trip geweest. Ook ik heb dat bij veel mensen gedacht. Mensen die ik als een voorbeeld zag blijken bij nadere kennismaking, en het wederzijds openstellen, allemaal hun eigen innerlijke strijd te voeren.

Dus ik zal ook even een boekje opendoen wat betreft mijn worstelingen.

 

Met stip op 1: ANGST!

Voor: ziekte, de dood, om niet goed genoeg te zijn, paardrijden (terwijl ik er zelf twee in de wei had staan), oorlog, dat de wereld kapot gaat, dat ik niet leuk/knap/slim genoeg was enz enz.
Met als “fijne bijwerking” natuurlijk piekeren. Vooral de “wat als….” Beheerste ik tot in de puntjes.

Verder was ik ook een kei in mij verantwoordelijk te voelen voor bijna alles. Heel veel op mijzelf betrekken en veel energie stoppen in dingen waar ik helemaal geen invloed op heb.
Of mijzelf steeds aanpassen in de hoop dat het dan beter werd. Dat ik dan goed genoeg was.

Al deze dingen en de manier waarop ik er mee omging zorgden vaak voor gevoelens van frustratie,  woede en verdriet. Vervolgens veroordeelde ik ook nog dat ik die gevoelens had. Een strijd tegen dat wat er was.

 

Een van mijn coping strategieën was vluchten in een fantasiewereld. Daar was alles goed en fijn.  Ik was daar echt heel erg goed en bedreven in. Maar wat natuurlijk helemaal niet hielp om in mijn echte leven dingen te veranderen zodat ik niet meer hoefde te vluchten in een fantasie.

Ook vechten tegen dingen, in de oplossingsstrijd gaan had ik goed ontwikkeld. Als ik maar …(harder werk, beter mijn best doe, meer weet enz) of terwijl controle krijg, dan bereik ik het punt waarop het goed is, waarop er rust is.

Bagatelliseren van wat ik voelde, (zo erg is het nou ook weer niet, anderen hebben het veel slechter, ook dat hield mij weg van mijzelf en wat ik voelde serieus te nemen en

Let wel, al deze coping strategieën hebben ook gewerkt voor mij, ze leverden mij ook echt wel wat op. Alleen hadden ze op de lange termijn helemaal niet het gewenste effect.

Toen ik begin 20 was ben ik al eens bij een coach geweest. Ik voelde dat ik ergens iets anders wilde, dat ik iets te onderzoeken had. Toen ik daar was vroeg hij mij, stel jij houdt van radio 3 en de ander van radio 1, wat dan? Nou, zei ik, dan luisteren we samen naar radio 2. Ja, zei hij, dat kan. Of je zoekt iemand die ook van radio 3 houdt. Nee, dat ging er bij bij nog niet in, ik was er nog niet klaar voor....

Op een gegeven moment heb ik echt voor 100%  besloten dat ik het anders wilde. Ik was toen 28 jaar. Daar is mijn zoektocht, of eigenlijk de vindtocht, begonnen. De reis van gaan doen waar ik eigenlijk zoveel behoefte aan had en wat bij mij paste. Toen was ik er wel klaar voor.


De reis van zelfonderzoek.

Deze begon op Holos, de massage academy in Utrecht. Weer gaan voelen en ervaren wat er is, wat doe ik eigenlijk, waarom doe ik dat, wat levert het mij op en wat kost het mij.

Vele jaren en veel verschillende opleidingen, sessies, therapieën en workshops volgden. Iedere keer ontdekte ik weer nieuwe dingen over mijzelf. Kwamen er nieuwe uitdagingen en angsten die ik aanging. Ik voelde steeds beter wat ik wilde en wat voor mij werkt. Jezelf openen en kwetsbaar opstellen is superspannend en eng.

 

Maar alles onder ogen zien wat er is, niet weglopen voor je angsten maar ze onderzoeken is echt wat er nodig was. Om mijzelf te helen. Hiervoor had ik anderen nodig. Echte verbinding, kennis opdoen en sparren. Vergeet ook humor niet, niks zo helend dan lachen om je eigen toestanden. Uiteindelijk leerde ik hierdoor hoe ik mijzelf het beste kan helpen. En ook wat er niet werkt voor mij.

Door steeds meer trouw te zijn aan mijzelf kwamen er ook steeds meer mensen en dingen op mijn pad die bij mij passen. Die mij inspireren en helpen groeien.

Het heeft mijn leven echt veranderd.

Paardencoach Achterhoek Borculo

Angstige ,onzekere gevoelens en verschillende emoties horen bij het dagelijks leven, slechte dagen horen erbij. Oude coping mechanismen komen op moeilijke momenten altijd weer opzetten, ook bij mij.

Er zijn ontelbaar veel verschillende methodes/therapieën en dingen die je kunt doen. Allemaal helpend en zinvol.

Ik denk dat het er uiteindelijk om gaat hoe je op ieder moment van de dag met jezelf omgaat.

Naar je eigen wijsheid luisteren. Mild zijn, begripvol, jezelf steunen, je eigen allerbeste vriend zijn. Steeds weer opnieuw.

Ik durf wel te zeggen dat ik dat inmiddels heel aardig onder de knie heb.
En dat ik ook nog iedere dag mag bijleren, groeien en ontdekken. Wat een geweldige reis is dat!

En ik doe niks liever dan anderen bijstaan in die reis!

Opleidingen:

Para-veterinair (Aeres Barneveld)
Holistisch masseur (Holos Utrecht)
Gedragsdeskundige paard en mens (2moons Petra Vlasblom Rotterdam)
Coach met het paard als spiegel (Horsense Diepenheim)

Holistisch systemisch coach (HSP academy) 

Daarnaast nog diverse workshops/clinics/bijscholingen/intervisies.

Ik werk met verschillende methodes/werkwijzen zoals ACT, EFT, zelfcompassie, systemisch werk en meer. 

 

Ik wil het leven mooier maken. Dat is mijn missie.

En die angst om paard te rijden? Je ziet het hierboven ;-)